Spel
De professor werkte al jaren aan zijn tijdreismachine. Hij had het eindelijk af en wilde het graag uitproberen. Hij zette de wijzerplaat op Paasmorgen en stapte in de machine. Toen hij naar buiten stapte, bevond hij zich in een vreemd land. De mensen waren anders gekleed en de gebouwen waren allemaal van hout. Hij realiseerde zich dat hij terug in de tijd was gereisd naar de 18e eeuw. De professor had geen tijd om op onderzoek uit te gaan. Hij moest een manier vinden om terug te keren naar zijn eigen tijd, zodat hij paaseieren voor zijn gezin kon bereiden. Hij vond snel een huis en klopte op de deur. Een vrouw deed open. "Kan ik u helpen?" zij vroeg. ‘Ik kom uit de toekomst,’ zei de professor. "Ik moet terug naar mijn eigen tijd, zodat ik paaseieren kan bereiden voor mijn gezin." De vrouw keek hem verbaasd aan. "Paas eieren?" zij vroeg. "Wat zijn dat?" "Het is een traditie", zei de professor. "Op Paasochtend verstoppen we ze rondom het huis, en de kinderen gaan ze zoeken." ‘Dat lijkt me heel leuk,’ zei de vrouw. 'Maar ik weet niet hoe ik je kan helpen.' "Kun je me wat eieren geven?" vroeg de professor. 'Ik moet ze terugbrengen naar mijn tijd.' De vrouw glimlachte. 'Natuurlijk,' zei ze. "Ik help je graag." De vrouw ging naar binnen en kwam terug met een mandje eieren. De professor bedankte haar en bracht de eieren terug naar zijn tijdmachine. Hij zette de wijzerplaat op het heden en stapte naar binnen. Toen hij uitstapte, was hij terug in zijn eigen tijd. Hij was net op tijd om de paaseieren bij zijn familie te bezorgen. Ze waren allemaal verrast en opgetogen en bedankten de professor voor zijn bedachtzaamheid. De professor was blij dat hij zijn gezin had kunnen helpen, en hij was ook blij dat hij de 18e eeuw had mogen meemaken. Het was een fascinerende tijd om te bezoeken en hij was blij dat hij de kans had gekregen.
Bekijk de gamevideo