Spel
De man zat in het donker, zijn ogen gesloten. Hij vond het leuk op deze manier, met de wereld buitengesloten en alleen zijn eigen gedachten als gezelschap. Hij kon hier zichzelf zijn, zonder angst voor oordeel of controle. Hij haalde diep adem en ademde langzaam uit. Hij voelde hoe de spanning in zijn lichaam begon af te nemen. Hij was thuis. Hij opende zijn ogen en keek de kamer rond. Het was klein en eenvoudig, maar het was allemaal van hem. Hij had deze plek jaren geleden gevonden, toen hij op zijn dieptepunt was. Het was voor hem een toevluchtsoord geweest, een plek waar hij opnieuw kon beginnen. Sindsdien heeft hij een lange weg afgelegd. Hij had een baan gevonden, vrienden gemaakt en was zelfs weer gaan daten. Maar hij is deze plek nooit vergeten. Het was er altijd voor hem, een herinnering dat hij altijd rust en stilte kon vinden als hij die nodig had. Hij stond op en liep naar het raam. Hij keek naar de stad beneden. Het was een prachtige nacht, waarbij de sterren helder aan de hemel scheen. Hij glimlachte. Hij was blij dat hij nog leefde.
Bekijk de gamevideo