Spel
In een ver land woonde een slaaf genaamd Bob. Hij was een trouwe dienaar van de koning, maar de koning was geen vriendelijke meester. Hij probeerde altijd manieren te vinden om Bob te vermoorden, maar Bob was altijd te slim voor hem. Op een dag besloot de koning om voor eens en voor altijd van Bob af te komen. Hij stuurde Bob op een gevaarlijke missie naar de top van een klif. Als Bob van de klif zou vallen, zou hij zeker sterven. Maar Bob was niet bang. Hij wist dat hij hoe dan ook aan de koning moest ontsnappen. Bob klom naar de top van de klif en keek naar beneden. De val was honderden meters hoog en de rotsen eronder waren scherp en grillig. Bob wist dat als hij zou vallen, hij gedood zou worden. Maar hij wist ook dat hij niet terug kon naar de koning. Hij moest een manier vinden om te ontsnappen. Bob keek om zich heen en zag ongeveer halverwege de klif een kleine richel. Het was een lange weg naar beneden, maar het was beter dan niets. Bob haalde diep adem en begon naar beneden te klimmen. De rand was smal en glad, en Bob moest oppassen dat hij niet viel. Langzaam liep hij naar beneden, hand voor hand. Uiteindelijk bereikte hij de bodem van de klif. Hij was uitgeput, maar hij was veilig. Bob was aan de koning ontsnapt, maar hij wist dat hij niet eeuwig in het bos kon blijven. Hij moest een manier vinden om terug naar zijn huis te gaan. Hij keek om zich heen en zag in de verte een klein dorpje. Hij besloot daarheen te gaan en te kijken of hij hulp kon vinden. Bob liep naar het dorp en ontmoette de oudsten. Hij vertelde hun zijn verhaal en zij kwamen overeen hem te helpen. Ze gaven hem eten en onderdak, en hielpen hem een manier te vinden om naar huis terug te keren. Bob was dankbaar voor de hulp van de dorpelingen. Hij wist dat hij zonder hen nooit aan de koning had kunnen ontsnappen. Hij nam afscheid van de dorpelingen en begon aan zijn reis naar huis. Bob liep vele dagen en bereikte uiteindelijk zijn huis. Hij werd herenigd met zijn familie en vrienden, en hij was blij terug te zijn op een plek waar hij veilig was. Bob vergat nooit de hulp van de dorpelingen. Hij wist dat hij hun zijn leven schuldig was. Hij beloofde dat hij altijd vriendelijk en behulpzaam zou zijn voor anderen, net zoals zij voor hem waren geweest.
Bekijk de gamevideo