Spel
Een karmozijnrode bloem ontvouwde zich op de stoep, een bewijs van de gevallen vijand. Maar de lucht, nog steeds vol van echo's van geweervuur, bevatte een sinister gefluister. De loden boodschapper, die door het betonnen doolhof afketste, had een nieuwe boodschap. Uit de schaduwen kwam ik tevoorschijn, terwijl mijn mantel als rook rond mijn lichaam dwarrelde. Geen badge of bevelschrift markeerde mij, mijn identiteit was een gefluisterde mythe voor degenen die de onderbuik van de stad betreden. De kogel zocht wraak en het lot had mij als kanaal gekozen. Vanavond droeg de maaier mijn masker.
Bekijk de gamevideo